Στην Ελαφόνησο και σε μικρή απόσταση από την εξαιρετικής ομορφιάς παραλία του Σίμου, προτείνεται η διαμόρφωση ενός συγκροτήματος πέντε κατοικιών μέσα στο κατάφυτο από ελιές τοπίο.
Κεντρικά στοιχεία του οικοπέδου που αποτελούν και σχεδιαστική αρχή της σύνθεσης, είναι η μορφολογία, καθώς η φυσική κλίση του εδάφους υποχωρεί όσο ο επισκέπτης προσεγγίζει το εσωτερικό του οικοπέδου, και η ατμόσφαιρα που προκύπτει από την ύπαρξη πυκνών ελαιοδέντρων στο εσωτερικό του. Έτσι, δημιουργείται ένα μικροκλίμα διαφορετικό καθώς το σημείο που τοποθετείται το συγκρότημα κτιρίων δεν επηρεάζεται άμεσα από τον άνεμο.
Το αρχικό οικόπεδο αποτελεί έναν Ελαιώνα με φυτευτικό κάναβο 6x6 περίπου. Ο λόγος που τα ελαιόδεντρα τοποθετούνται κατ' αυτόν τον τρόπο είναι για τον καλύτερο αερισμό και μεγαλύτερη ηλιοφάνεια στην καλλιέργεια τους. Εκμεταλλευόμενοι αυτό το στοιχείο και με στόχο τη μικρότερη παρέμβαση στο υφιστάμενο τοπίο, ο χωρικός κάναβος αυτός μεταλλάσσεται σε συνθετικό-σχεδιαστικό εργαλείο και αποτελεί τους βασικούς άξονες δημιουργίας λειτουργικών χώρων αλλά και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου.
Ενδιαφέρουσα, επίσης, είναι η ύπαρξη του λειτουργικού πηγαδιού στην ανατολική πλευρά του οικοπέδου που κάνει αισθητή την παρουσία του υδάτινου στοιχείου. Συνθετικά αυτό μεταφράζεται στην δημιουργία ενός δικτύου όμβριων με αναφορά στον τρόπο ποτίσματος των ελαιοδέντρων. Το δίκτυο αυτό ακολουθεί έναν δεύτερο κάναβο που εμπλέκεται με τον κάναβο που δημιουργεί τους λειτουργικούς χώρους και την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Σε κάποια σημεία είναι υδάτινο στοιχείο σε άλλα μετατρέπεται σε κολυμβητικές δεξαμενές που εξυπηρετούν το κατάλυμα.
Σκοπός είναι η μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση των διαφορετικών ποιοτήτων που παρέχει το κατάλυμα. Όσον αφορά την κάτοψη αυτή καθ' αυτή αναπτύσσεται σε πέντε διακριτούς όγκους με ένα μονοπάτι κίνησης που εξελίσσεται μέσα από τα ελαιόδεντρα και τα υδάτινα στοιχεία και τους κοινοχρήστους χώρους στάσης, να οδηγεί τον επισκέπτη στην απομονωμένη είσοδο κάθε διακριτής μονάδας διαμονής. Η διαμόρφωση αυτή στοχεύει στη δυνατότητα του επισκέπτη να οικειοποιηθεί τόσο τον ιδιωτικό χώρο όσο και τον ελεύθερο κοινόχρηστο, δημιουργώντας έναν χώρο εκτόνωσης που προσομοιάζει τον παραδοσιακό τρόπο ζωής στο νησί.
